ارگونومی
اِرگونومی (به یونانی :Ergonomie) به معنای، دانش بکار بردن اطلاعات علمی موجود دربارهٔ انسان (و روش‌های علمی تولید چنین اطلاعاتی) در طراحی محیط کار است. ارگونومی ظرفیت‌ها و توانمندی‌های انسان را بررسی می‌کند سپس اطلاعات به دست آمده را در طراحی مشاغل، فراورده‌ها، محیط‌های کار و تجهیزات به کار می‌بندد.[۱] معمولاً از اصطلاحات ارگونومی و عوامل انسانی (Human Factors) به‌طور مترادف بهره گرفته می‌شود. هر دو اصطلاح رابطهٔ دوسویهٔ کار و نیازمندی‌های شغلی را بازگو و تشریح می‌کند و هر دو درصدد کاهش فشارهای جسمانی و روانی در محیط کار هستند. آشکارترین اثر مثبت طراحی درست و مناسب مشاغل، تجهیزات و محیط کار، بالارفتن سطح ایمنی، بهداشت، تطبیق کار با کارگر بر اساس ابعاد بدنی فرد و در نهایت رضایت شغلی و بهبود بهره‌وری است.
ارگونومی
هدف نخستین دانش ارگونومی طراحی است. اما در اصطلاح کاربردی علم ارگونومی مجموعه دانشی است که از تلفیق علوم زیستی، فیزیولوژی انسانی، سیستم‌ها و روش‌ها، طراحی مشاغل و محیط کار به‌وجود آمده است که سعی دارد ابزارها و دستگاه‌ها و محیط کار را با توجه به در نظر گرفتن توانایی‌های جسمانی، فکری و محدودیت‌ها و علائق انسان‌ها طراحی کند.
کتاب ارگونومی یک درسنامه کامل و جامع است که تا کنون از بهترین کتابهای رشته ارگونومی شناخته شده است. مجموعا این کتاب 137 صفحه است.
مباحث کتاب ارگونومی
فصل اول : تاریخچه ارگونومی
فصل دوم : فیزیولوژی کار
فصل سوم : آنتروپومتری
فصل چهارم : بیومکانیک
فصل پنجم : ارگونومی شناختی
فصل ششم : نوبت کاری
فصل هفتم : روش‌های ارزیابی در ارگونومی
فصل هشتم : حمل دستی بار
فصل نهم : بیماری‌های ناشی از کار
- ۰۱/۰۳/۰۴